Chory w trakcie ciężkiego ataku np. toniczno kloniczny, nie odbiera żadnych impulsów zewnętrznych.

Mózg stara się przywrócić przytomność i świadomość, każdy atak niesie ryzyko uszkodzenia mózgu.

Jeśli atak się przedłuża i trwa dłużej niż 5 minut, natychmiast wezwij pogotowie ratunkowe!

Dlatego tak ważna jest pomoc i obserwacja w trakcie ataku epilepsji!

   Trudności z mówieniem.

Chory może przestać mówić, wydawać nonsensowne lub zniekształcone dźwięki, mówić bez przerwy a zdania mogą nie mieć sensu. Takie objawy mogą również wystąpić, kiedy pacjent jest nieprzytomny.

   Obfite ślinienie oraz brak odruchu połykania śliny.

Odpowiada za wyłączenie przez mózg funkcji przełykania i wydzielania śliny.

   Powtarzające się mruganie powiekami.

Oczy mogą się poruszać w jedną stronę lub patrzeć w górę.

   Drżenia i skurcze lub szarpnięcia.

Mogą wystąpić na jednej lub obu stronach twarzy, ramion, nóg lub całym ciele. Rozpoczynają się w jednym obszarze, a następnie mogą się rozszerzać na inne obszary ciała.

   Sztywne lub napięte mięśnie całego ciała są bardzo niebezpieczne.

Chory stojąc utraci kontrolę nad mieśniami i może upaść "jak pień drzewa".

   Powtarzające się niecelowe ruchy zwane automatami.

Obejmują twarz, ręce lub nogi.

   Ruchy wargami lub odruch żucia.

   Powtarzające się ruchy rąk.

Wykręcanie, zaciskanie palców lub przedmiotów w rękach, machanie.

   Ubieranie się lub rozbieranie.

   Chodzenie lub bieganie.

   Powtarzające się ruchy celowe.

Chory może kontynuować czynność, którą wykonywał przed atakiem epilepsji.

   Konwulsje.

Osoba chora traci przytomność następnie ciało sztywnieje, następnie występują bardzo szybkie szarpnięcia całego ciała.

   Utrata kontroli nad moczem i kałem.

Mózg odłącza kontrolę nad naturalnymi zwieraczami człowieka, występuje sporadycznie przy seriach ataków epilepsji.

   Zmiana koloru skóry.

w trakcie ataku epilepsji, chory może zrobić się w kilka sekund bardzo siny lub bardzo czerwony. Siny kolor skóry wiąże się z wstrzymaniem przez mózg układu krwionośnego, wtedy krew zasila najważniejsze organy, odpowiedzialne za przeżycie (krew w skórze nie jest potrzebna tak jak w płucach lub nerkach). Bardzo czerwony kolor skóry oznacza, że ciśnienie krwi przekracza normy, mózg nakazuje układowi krwionośnemu szybszy obieg i przekazywanie tlenu do komórek mózgowych, walczy, aby odzyskać świadomość i przytomność.

   Gryzienie języka.

Związane z nagłymi skurczami i rozkurczami mięśni żuchwy.

   Trudności z oddychaniem.

Nagłe wdechy i wydechy, nieregularne np. dwa wdechy jeden wydech.

Osoby chore po ataku epilepsji mogą odczuwać bardzo silnie emocje i zgłaszać inne fizyczne urazy.

Gdy atak się zakończy pojawia się okres odpoczynku, niektóre osoby odzyskują świadomość natychmiast, podczas gdy inni muszą czekać kilka godzin, aby poczuć się w pełni sprawnym.

Objawy po zakończeniu ataku epilepsji, mogą się różnić od rodzaju ataku, w jakiej części mózgu wystąpiły pierwsze wyładowania elektryczne lub od długości ataku epilepsji. Wpływa to na czas rekonwalescencji po każdym ataku.

Osoby chore po ataku epilepsji są bardzo zmęczone, wynika to z wysiłku fizycznego w którym bierze udział mózg.

Porównanym przez chorych, jako kilkudniowy intensywny trening na siłowni, który przeżył w kilka minut w trakcie ataku. Chory po odzyskaniu przytomności bardzo często zasypia, aby mózg odpoczął w tym czasie mogą być oznaki braku świadomości. Dlatego po ataku nie wolno krzyczeć i należy zachować ciszę w otoczeniu osoby chorej, nagłe szarpanie, krzyczenie, uderzanie w twarz MOŻE WYWOŁAĆ KOLEJNE ATAKI EPILEPSJI!

Typowe zachowania po zakończeniu ataku epilepsji - odczucia fizyczne:

   Chory może mieć urazy tj. siniaki, skaleczenia, złamania kości lub urazy głowy, jeśli upadł.

   Może czuć się zmęczony, wyczerpany i zasnąć krótko po ataku epilepsji.

   Przenikliwy ból głowy, będący centrum ataku lewa lub prawa część mózgu, często opisywany przez chorych, jako "gwóźdź w głowie".

   Nagłe pragnienie, zalecane jest powolne podawanie choremu wody.

   Brak jakichkolwiek reakcji chorego może się również wiązać z uczuciem wystraszenia, sfrustrowania, zażenowania lub zawstydzenia.